امروز در گیتاریست میخواهم درباره رابطه استاد و شاگرد و وظایف هر یک در اوضاع جالب موسیقی کشور صحبت کنم.

اول هنر جو: بعد از کلی تحقیق و بررسی بحث و جدل با اطرافیان قصد یادگیری گیتار را میکند. این که چقدر از اطرافیان سرزنش میشنود که گیتار فلان است و بهمان است بماند مشکل تازه از انجا شروع میشود که برای یادگیری به دنبال یک استاد میگردد.حالا استاد خوب از کجا پیدا کند؟

نیازمندی های روزنامه را ورق می زند.یادگیری گیتار در 45 دقیقه!!!با ما روزی 160 تا اهنگ بزنید!!!بعد از دو ماه کار کردن با ما در ارکست سمفونیک تهران به عنوان نوازنده سولو مشغول کار شوید!!!اوین البوم حرفه ای شما پس از 1 ماه اموزش!!!

این اگهی های جذاب و فریبنده است برا هنر جوی از همه جا بی خبر که میخواهد سریعا پیشرفت کند ولی این ها دروغی بیش نیست. بعضی ها از نام اساتید بزرگ برای تبلیغ استفاده مبکنند ولی وقتی شاگرد برای اموزش مراجعه میکند با کسی روبرو میشود که خود چند ماه است که شروع به یادگیری گیتار کرده!!ایا کسی که خود چند ماه است شروع به یادگیری گیتار کرده میتواند استادی خوب نیز باشد؟!!

یادگیری تضمینی هم دروغی دیگر است. موسیقی یک نوع هنر است و هنر یک نوع علم.علم هیچ وقت پایان پذیر نیست.ایا شما میتوانید بگویید من علم پزشکی را طی دو ماه یاد میگرم و پس از دو ماه علم پزشکی تمام میشود ودیگر چیزی نیست که من بخواهم یاد بگیرم! این مسئله همانطور که برای پزشکی مضحک است برای موسیقی و یادگیری گیتار نیز خنده دار است.در ضمن گیتار فقط نوازندگی چند اکورد ساده سر دسته خلاصه نمی شود.اکورد زنی مانند یک قطره از اقیانوس گیتار است پس خود را فریب ندهید!

انهایی که از خندق ذکر شده در بالا به سلامت عبور میکنند(البه بسیاری از ان ها چند بار در تله بالا می افتند) میروند سراغ اساتید تاپ و پر اسم و رسمی که لب همه به تقدیر و بزرگداشت از ان ها باز است!!!تازه بعضی از ان ها فقط برای پز دادن اسم اساتیدشان به دوستان و اطرافیانشان به سراغ ان اساتید میروند نه برای یادگیری!!!این اساتید پر اوازه با گرفتن هزینه مادی و روحی سنگین از شاگردان، ان ها را برده خود میکنند.وقتی شما پیش اینگونه اساتید میروید رو حرفشان نباید حرف بزنید زیرا ان ها 600 سال از شما بیشتر تجربه دارند!!!سوال نباید بکنید زیرا ممکن است جواب ان را ندانند و خدایی نکرده به شهرتشان لطمه بخورد!!!نواوری ممنوع هرچه که ان ها میگویند کتاب خداست و هرچی که شما بگویید کفر مطلق است!!!هرچی که ان ها میگویند درست است و بقیه حتی اساتید مطرح در سطح جهان اشتباه محض است!!!خارج از متد اموزشیشان (اگر اصلا متد اموزشی داشته باشند) از منابع دیگر در دسترس به هیچ وجه استفاده نکنید چون نوازندگی شمارا تضعیف میکند!!!و در توجیه میگویند این کتاب ها را چند تا تازه به دوران رسیده نوشتند،کارولی هم شد کتاب!!! نمیگویند اگر تو از چیز دیگری کار کنی ممکن است در ان سوالی برایت پیش بی اید بعد ان موقع این اساتید دانا که همه چیز را میدانند چگونه پاسخ سوالات شما را بدهند؟ 

تازه موارد بالا اگر خوش شانس باشید و خود این اساتید بزرگ رو سر شما باشند به سر شما میاید و الا بیشتر ان ها به غول خود دنبال کارهای تحقیقاتی و اموزشی و کنسرت هایشان هستند و وقته سر و کله زدن با چند جوجه هنر جو راندارند حالا این که در کجا به فکر کارهای تحقیقاتی و علمی خود هستند،بماند!!!و در اینجا است که شاگرد ارشدشان را برای اموزش شما میفرستند.شاگرد ارشد از لحاظ روابط فامیلی و بحث های مادی بین استاد و شاگرد،نه از نظر علم و مهارت در نوازندگی!!!بعضی از ان ها هم دو هفته در میان سر کلاس حاضز میشوند و میگویند مشغله کاری بود برای فلان نوازنده استدیو بودم حالا تو که تمرین کردی!!(این حرف را چند سال پیش یکی از همین استاد نما ها به من زد)

نکته دیگر انکه نوازندگان توانا همواره معلمان خوبی نیز نیستند.معلمان خوب نیز الزاما نوازندگان خوبی نیستند(مثال بارز ان خوان مارتین.این را اندسته از عزیزانی که در کنسرت چند سال پیش ایشان در ایران حضور داشتند حتما تایید میکنند) هیچکس نمی تواند نقش نظم را در فراگیری موسیقی کتمان کند.بنده خود به شدت بر سر حضور به موقع هنر جو ومدت زمانی که باید سر کلاس حضور داشته باشد حساسم و این را از استاد بزرگ گیتار اقای رادو اسمیل یادگار دارم که پله اول یادگیری نظم و انظباط همیشگی است.(در مبحث تمرین به نقش نظم در یاذگیری بیشتر خواهیم برد).

آن دسته از اساتید گیتار نیز که توانایی تدریس راداشته اند به پنج قسمت تبدیل شده اند:

1.دسته اول به علت حفظ نشدن حریم کاریشان توسط دیگران وهمچنین بها ندادن و ارزش نگذاشتن به کارشان منزوی شده و یا در گوشه خانه خود یکی دوتا شاگرد خانگی دارند.

2.دسته دوم که عده ان ها نیز کم نسیت از شرایط اسف بار اموزش اینجا خسته و به خارج از مرز ها رفته و عطای اموزش در ایران را به لقایش بخشیده اند.

3.دسته سوم به امر نوازندگی مشغول هستند و به کل قید اموزش را زده اند و به فکر سن فلان و سن فلان جا هستند و با یک دو دوتا چهار تای ساده فهمیده اند هم از لحاض مادی و هم از لحاض معنوی نوازندگی خیلی بهتر از اموزش است !!!

4.عده کمی از انان نیز دل به مال دنیا خوش کرده اند و اصلا دور گیتار را خط کشیده و به کاری دیگر مشغول هستند.

5. و اما دسته پنجم:ایندسته هنوز به کار خود یعنی اموزش مشغول هستند اما در چه شرایطی!!!

امید ان روز را داریم که حداقل در زمینه اموزش و یادگیری گیتار مشکلاتی به این شکل نداشته باشیم.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: